PROGNAN KAMEN
Prognan kamen sa Goleške grede
Pokuca mi na vrata i sjede
Otvorih mu i pomazih čelo
Od nadanja pun bora i svelo
Vidim da je i on od lutanja
Gladan mnoga dočeko svitanja
Na čelu mu piše moje ime
Uklesa mu munja jedne zime
Tiho sjedoh kraj svoga kamena
Na prag doma prognanog plemena
Gledasmo se tužni i prognani
Sa Goleša u Kom zagledani
A krenuli put Lovćena oba
San mi dođe kamen za mog groba