SEĆANJE NA PROLIVENU KRV
Spomenik srpskom ratniku je dugačak četiri i visok tri metra i simbolizuje vojnika koji leži na kamenu u uniformi sa šajkačom, a pod njim leže kosti 142 srpska ratnika.
Na srpskom vojničkom groblju u Ulmu u nemačkoj pokrajini Baden-Virtemberg nalazi se spomenik posvećen senima palih mladih boraca u Prvom svetskog ratu.
Spomenik je izraz pijeteta srpskim vojnicima i ratnicima Drinske, Moravske, Timočke divizije, koji su pali u nemačko zarobljništvo.
Podigla su ga tri preživela narednika, jedan podnarednik i dva vojnika.
Spomenik srpskom ratniku je dugačak četiri i visok tri metra i simbolizuje vojnika koji leži na kamenu u uniformi sa šajkačom, a pod „usnulim“ kamenim vojnikom leže kosti 142 srpska ratnika
Ovde u tuđini, u nepoznatom svetu, počivaju večitim snom srpski ratni zarobljenici iz rata 1914-1919. godine, koji položiše život svoj za otadžbinu posle dugog ratovanja i mnogo napora.
Uspomenu ovu podigoše im drugovi, braća po krvi i veri, srpski ratni zarobljenici logora Ulm.
Hej, putniče, što prolaziš pored groblja nepoznata, stani malo i upoznaj one što umreše tako proslavljeno
– stihovi uklesani ćirilicom i latinicom, kao i na nemačkom jeziku.
Spomenik u Ulmu je rad vajara Karla Verlea i skoro dve decenije ga redovno posećuju sveštenstvo Srpske pravoslavne crkve, naši građani kao i predstavnici srpskog konzulata u Štutgarta.
Otkrila ga je Desanka Rajhle iz Ulma 1946. godine, kad ga joj je suprug Nemac pokazao. Redovno ga je posećivala skoro četiri decenije, a primetila je da mnogi Srbi nikad nisu čuli za njega. Obavestila je i sveštenike Srpske pravoslavne crkve, koji su iz Štutgarta opsluživali i grad Ulm, koji su redovno održavali parastose dok nije osnovana ulmska parohija. Sveštenici Slobodan Miljević i Radmilo Marinko prikupljali su podatke na koji način su stradali mnogi vojnici, kao i njihova imena.
„Današnje mlade generacije ne znaju da su Dunavom, rekom koja danas povezuje mnoge evropske države, dovoženi zarobljeni ratnici iz Srbije, koji su bili zatvoreni iza bodljikave žice. Oni koji su pokušali da beže ubijani su. Ostali su poslati na imanja velikoposednika i od preteškog rada se preselili u večnost“, stoji u dokumentima Srpske pravoslavne crkve u Štutgartu i Ulmu.
Mnogi Srbi iz Baden-Virtemberga smatraju da se stradanje srpskih ratnih zarobljenika za vreme Prvog svetskog rata nikako ne sme zaboraviti.
Izvor: Rasen