JUNACI SA KOŠARA NA SLUŽBI
Vidovdanska liturgija služena je u Pokrovskoj crkvi, a posle nje je odslužen i parastos svim postradalim srpskim novomučenicima od Kosovskog boja pa sve do danas.
Na jutarnjoj Vidovdanskoj liturgiji u Crkvi Pokrova presvete Bogorodice na Crvenom Krstu u Beogradu, pored brojnih vernika, učestvovali su i junaci sa Košara koje je predvodio pukovnik u penziji Ljubinko Đurković.
Junacima sa Košara je ovom prilikom svečano uručena monografija „Srbi na Kosovu i Metohiji u 20. i 21. veku“ autora prof. Dragoslava Ćetkovića, u kojoj su značajno mesto zauzele i njihove, donedavno zapostavljene slavne biografije. Gosti su dočekani i u gostionici parohijskog doma Crkve Pokrova presvete Bogodice u Beogradu, među kojima je bio i autor knjige prof. Ćetković sa svojim saradnicima. Junaci su posle toga obišli Skupštinu RS, gde im ja u skupštinskom restoranu priređen ručak.
Vidovdan u Pokrovskoj crkvi
Među gostima su predvođeni pukovnikom Đurkovićem bili i heroji: Milorad Medo Baščarević, poručnik Vojislav Perović, Vojislav Vukašinović, Zoran Lekić i Aleksandar Minić koji je došao iz Podgorice.
U ime poginulog heroja sa Košara Ivice Ivanovića čiji posmrtni ostaci još nisu ekshumirani, knjigu je primio njegov sin Rajko Ivanović koji je došao sa porodicom, a koji je kao preduzetnik u čast heroja sa Košara i u ime trajanja Srba i njihovih imena kupio od izdavača jedan broj monografije o Srbima na KiM.
Vidovdanska liturgija u Crkvi Pokorva presvete Bogorodice u Beogradu služena je od strane jereja Mihaila Rapajića, a sasluživali su mu protojereji-stavrofori Simo Šumar, Milutin Čeketić i đakoni Pavle Matulić i Nemanja Kalem. Lepoti bogosluženja doprineli su svojim pojanjem mešoviti hor i studenti Bogoslovskog fakulteta u Beogradu.
Besedu o velikom Srpskom prazniku Vidovdanu proizneo je jerej Nenad Prodić.
Posle molitve odslužen je parastos svim postradalim srpskim novomučenicima od Kosovskog boja pa sve do danas.
Blagočestivi gospodar srpski Lazar
– Ovaj velikomučenik i ugodnik Božiji, car Lazar, rodio se 1329. godine u gradu Prilepu. Još kao dete bio je blage naravi, oštrouman i dobrodušan. Vaspitavan je u hrišćanskoj veri i pobožnosti. I kao takav, od Boga dobi mnoge darove, koje umnoži, te tako darovit privuče na sebe pažnju careva i bi uzet na dvor cara Dušana, gde postade slavan i uvažavan od svih zbog svoje čestitosti, viteštva i pobožnosti. Oženi se carevom rođakom, Milicom, kćerkom kneza Vratka, koja je bila od loze Nemanjića. Godine 1353, bi mu dato dostojanstvo kneza.
Blagočestivi gospodar srpski Lazar bio je veoma Hristoljubiv i tu svoju ljubav ispoljavao je prema Crkvi Božijoj. Njegova najveća briga je bila da izmiri Srpsku i Carigradsku Patrijaršiju. Kao izaslanika Carigradskom patrijarhu poslao je monaha Neaniju, da ga zamoli da sa Srba skine prokletstvo (anatemu), što bi i učinjeno.
Borio se ovaj ugodnik Božiji protiv Turske najezde i u sukobu, koji se odigrao 15. juna (28. juna po novom kalendaru) 1389. godine protiv Turskog cara Murata bi posečen. Telo mu je preneto i sahranjeno u njegovoj zadužbini, manastiru Ravanici (kod Ćuprije), a zatim preneto u Ravanicu (Sremsku), odakle je 1942. godine preneto u Sabornu Crkvu u Beogradu. Sada se njegove svete i čudotvorne mošti nalaze u manastiru Ravanica kod Ćuprije, gde se dešavaju mnoga čudesa i isceljenja bolesnih i ubogih. Svima onima koji mu se sa iskrenom molitvom obrate on pomaže. Za vreme svog života obnovio je manastir Hilandar i Gornjak, podigao manastir Ravanicu i Lazaricu i mnoge druge crkve i manastire.
S pravom možemo reći da Svetosavski svenarodni ideal i program: “Sve za Hrista – Hrista ni za šta“ niko nije u potpunosti ostvario kao sveti car Lazar. On je to ostvario opredelivši se za carstvo nebesko i prinevši sebe za kosovsku žrtvu i sa sobom sav narod srpski. Učinio je to iz čisto jevanđelskih razloga, što i sama pesma kaže: „Zemaljsko je za malena carstvo, a nebesko uvek i doveka“.
Autor: Slavica Đukić