Studentski sportski centar na Bežaniji

Aleksandar Parezanović

* * *

Na Bežanijskoj kosi, iznad Novog Beograda, uklješten između autoputa Beograd-Zagreb, sportskog centra i bazena “11.april”, teniskog centra “Đukić Radoje” (zašto prvo prezime, pa ime ?), luksuznih kuća iza “kineskog zida” i kuća koje su nekad, uz neku od graditeljskih afera iz kraja 80-tih dobile ime “karingtonke” – nalazi se Sportski centar Studenstkog grada, koga sa podjednakim zadovoljstvom koriste studenti i stanovnici Bežanijske kose.

Nekada su stanovnici ovog naselja imali puno problema, mladi ljudi sa malom decom nisu imali telefone, pa obdanište, pa školu, pa dispanzer…, ali su imali biciklističke staze, smela urbanistička i projektantska rešenja naselja, lepe zgrade, brz kontakt ka Beogradu, kao i bazene i Sportski centar.

Neprovereno, kažu da je Centar nastao za jedno leto, kada je drug Tito, pošto je uspeo da smiri studente tokom šezdesetosmaških demostracija, razmišljao kako da ih na fini način “podmiti”, pa im je, dok su bili kod tata i mama na letovanju, napravio sportski centar, to jest njegovu prvu fazu, na Bežanijskoj kosi. Jer bolje da se prazne na sportskim terenima nego na ulicama i fakultetima, tih revolucionarnih godina. Medjutim, kako se studenti više nisu dizali na bune, druga faza nije nastala.

Devedesetih godina prošlog veka, u jeku “pumpanja” optimizma, osvanula je velika tabla u podnožju sportskog centra, u ulici Tošin bunar, sa najavom izgradnje druge faze Centra. Urađeni su i zemljani radovi, nastalo je nekoliko kaskada od vrha Centra do ulice Tošin bunar i tu je stalo.

Danas tu imamo kaskadnu šikaru.

Centar ima otvorene terene za tenis, košarku, odbojku, rukomet, malu spravarnicu na otvorenom za “pumpanje” mišića, pravi i pomoćni fudbalski teren, baraku-svlačionicu i kvazi restorančić sa plastičnim stolicama i stolovima i jeftinim pićem. Svuda ste okruženi romantičnom zapuštenošću, romantikom nekadašnjih prohujalih vremena, koja ne smeta mnogo i mnogima evocira setne uspomene.

Demokratska atmosfera i nacionalno pomirljiva jezička diskusija vlada Sportskim centrom, i pomešani bosanski, crnogorski, raški, prijepoljski, ivanjički, užički… naglasci studenata iz Studentskog doma, uz obavezni razvučeni “kevićki” naglasak beograđana sa Bežanijske kose.

Dođite u Centar, kada je sunčano, ali kada sunce ne žeže baš jako, jer dobre hladovine – nema.