Upoznajte nesvakidašnje selo Prilipac u kome se neguje slikarstvo

Prilipac selo i medjunarodna likovna kolonija sa tri slikarske galerije

Selo Prilipac se nalazi na 6 km od Požege, na putu prema Arilju i Ivanjici. Selo povrtara, a od skoro i cvećara, sa čak tri likovne galerije!

Na brdašcetu u centru sela dominira crkva Rođenja Presvete Bogorodice, zadužbina kneza Lazara Hrebeljanovića iz 1374.godine. Ovo mesto je postalo nadaleko poznato kada je poslednje decenije 20. veka u porti crkve počela da se održava međunarodna slikarska kolonija. Od tada, svake godine se ovde na crkvenu slavu Malu Gospojinu skupe brojni poznati umetnici iz zemlje i inostranstva. Tih deset dana, koliko kolonija traje, i crkva i selo žive drugim životom.

Selo Prlipac u slici i reči. Fotografska šetnja.

Fotografisao: Vladimir Mijailović

Crkva u Prilipcu posvećena je rođenju Presvete Bogorice. Istorijat hrama nije svestrano proučen. Zabeleženo je narodno verovanje da je crkvu podigao knez Lazar Hrebeljanović. Predanje kaže da je ovaj hram najpre bio manastir, koji je tri puta rušen i paljen od strane Turaka.

Hram je obnovljen 1811. U njemu se nalazi veoma značajna ikona Isusa Hrista iz 1814. godine.

Ispod hrama se nalazi spomen česma Aleksandra Prvog Karađorđevića.
BRANIOCIMA OTADŽBINE I SLOBODE
1912.-1918. gog.
TVORCIMA NACIONALNOG UJEDINJENJA

Poslednje decenije 20. veka, u crkvenom domu otpočela je sa radom likovna kolonija, koja se održava svake godine, sredinom leta.

Svake godine se ovde na crkvenu slavu Malu Gospojinu skupe brojni poznati umetnici iz zemlje i inostranstva.

Knez Lazar Hrebeljanović, rad vajara Dragana Jovićevića Macole.

U porti crkve se nalazi konak, svratište brojnih putnika namernika. Ovde možete provesti nezaboravne trenutke i smestiti se u pet prelepih soba sa 16 ležajeva i kupatilima, kuhinjom i prostranom salom za boravak.

Inače konak i crkva se nalaze na brdašcetu usred borove šume.

Takođe, ovde gosti mogu uživati u obilju zdrave hrane, nepreglednim povrtnjacima i rasadnicima cveća, obilasku nekoliko starih vodenica potočara.

U sali crkvenog konaka, koji tokom cele godine ima i funkciju likovne galerije, stalno su izložene slike nastale na do sada održanim kolonijama, tako da posetioci pored lepote crkve i konaka, mogu uživati i u svojevrsnoj umetničkoj izložbi.

Galerija u sali crkvenog konaka je jedna od tri odvojene galerije. Druga je u renoviranoj staroj školi, a treći izložbeni prostor nastao je od ruševine nekadašnjeg dečjeg letovališta.

Krajem prošloga veka crkva u Prilipcu nije izgledala ovako lepo… zarušena, put propao, sve prilično zapušteno… Bilo je krajnje vreme da se nešto učini… moralo se spremati za obnovu crkve. Seoski paroh Milan Popović, koji je 1988. došao na službu u Prilipac, zakucao je tada na mnoga vrata.

Tražio je prota Milan tada pomoć pored ostalog i od slikara, vajara, drugih umetnika… (ovo je njegov portret sa jedne od kolonija)
Većina njih tada su se svesrdno odazvali njegovoj molbi i pozivu, pomogli i više nego što su mogli, i od tada traju nihova druženja na jesenjoj likovnoj koloniji.

Rad sa jedne od likovih kolonija autora, nažalost pokojnog, Zdravka Mandića iz Zrenjanina.
Za poslednjih 18 godina kroz Prilipac i seosku crkvu prošlo je više desetina slikara, vajara, iz Srbije i pola Evrope. Meštani kažu da većina onih koji jednom dođu u njihovo selo vraćaju se i narednih godina, a da se oni baš trude da ih ugoste.

Stara prilipačka škola pored crkve… renovirana i pretvorena u galeriju, drugu po redu. U galeriji, staroj školi, izloženi su radovi sa likovnih kolonija iz 2011. i 2012. godine

I još jedna, treća, umetnička galerija i Galerijska krčma, nastala je od ruševine nekadašnjeg dečjeg letovališta.

Nakon 18 likovnih kolonija do sada, crkvenim galerijama je ostala vredna kolekcija od preko 500 radova, i ona se svake godine uvećava… Što reče neko: „Slikari su otišli kući, iza njih, ostale su dobre slike za bogatiju budućnost“.

I za kraj, završiću sa pozivom dobrim ljudima… i interesantnim delom jednog starijeg članka od mog prijatelja Nikole Jankovica novinara NOVOSTI. :)

“RASTEŽI BOJU“

– Rastežite boju – zna pop Milan da „naredi“ slikarima, u šali. Opština tek simbolično pomaže koloniju, a tridesetak ljudi priloži simboličnu sumu novca. Sve zajedno, jedva je dovoljno za hranu i slikarski materijal. Poneko od meštana dobije sliku na poklon, a uzvrati – namirnicama.

. . .