POGLAVICA IZ LESKOVCA

Glumac Gojko Mitić, koji je postao poznat kao Vinetu Istoka napunio je 80. godina. Kao student sporta probio se na velikom platnu i bio jedna od najpopularnijih filmskih zvezda u Istočnoj Nemačkoj (DDR).

Gojko Mitić je u svojoj dugoj glumačkoj karijeri igrao uloge u komedijama, naučnoj fantastici i dečjim filmovima, nije zaobišao ni na pozorišnu pozornicu i okušao se u televizijskim produkcijama.

No, iznad svega ga je oblikovao lik plemenitog, hrabrog i pravednog Indijanca Vinetua zbog koga ga je njegova publika volela. Za Defa, filmsku kompaniju Nemačke demokratske republike (DDR), snimio je veliki broj filmova o Indijancima. Mitić je sam glumio čak i scene koje su inače bile namenjene kaskaderima.

Od kaskadera do glumca

Mitić e rođen 13. juna 1940. u Strojkovcu kod Leskovca. Otac mu je bio zemljoradnik koji se u Drugom svetskom ratu borio kao partizan. Mitić i njegov brat odrasli su kod svojih baka i deda, a u školi je učio i nemački jezik. Posle škole počeo je da studira na Dif-u u Beogradu. U to vreme je zgodni student sporta prvi put stupio u kontakt sa filmom, a od 1961. godine je bio angažovan kao kaskader i dubl, navodi Defa fondacija.

Mitić je prvo imao male uloge u uspešnim adaptacijama Karla Maja „Old Šetrhend“ i „Vinetu II“, koje je nemačka producentska kuća snimila u Jugoslaviji. Prilkom snimanja „Old Šetrhenda“ 1963. prvi put je sreo Pjera Brisa koji je u Zapadnoj Nemačkoj glumio lik indijanskog poglavice. Za film „Vinetu“ njih dvojica su godinu dana kasnije ponovo zajedno bili pred kamerama.

Atletski građeni mladić privukao je pažnju i 1965. u filmu „Među lešinarima“ dobija svoju prvu glavnu ulogu kao sin poglavice Vokadeh. I u tom filmu je glumio zajedno sa Pjerom Brisom, a u jednom intervjuu kasnije je izjavio da mu se tada divio.

Sve godine po jedan film o indijancima

Filmske adaptacije knjiga Karla Maja bili su hitovi zapadnonemačke kinematografije, a istočnonemačka Defa je takođe želela da namami publiku u bioskope takvim žanrovskim filmovima. Mitić je angažovan kao glavni glumac za prvi istočnonemački film „Sinovi Velike medvedice“. Sa oko devet miliona gledalaca, film je bio jedna od komercijalno najuspešnijih produkcija u istoriji filma DDR-a. To je bio početak njegove filmske karijere. Sve do 1975. snimao je svake godine po jedan film o indijancima.

Mitić se okušao i u drugim ulogama, uključujući u naučno-fantastičnom filmu „Signali – svemirska avantura“ ili u komediji „Čovek koji je ličio na svoju baku“. Posle ujedinjenja Nemačke, preuzeo je uloge u raznim večernjim serijama ARD-a.

A vratio se i svojoj paradnoj ulozi: od 1992. Mitić je svako leto igrao Vinetoua u Bad Zegebergu na igrama Karla Maja. Mitić se tek 2006. oprostio od Bad Zegeberga – nakon više od hiljadu predstava.

O privatnom životu Gojka Mitića malo se zna. Na svoj 70. rođendan pre deset godina, Mitić, koji živi u Berlinu, objavio je da je otac 18-godišnje ćerke. Ima srpsko i nemačko državljanstvo.